پیش بینی کارکردهای شناختی و انگیزشی تصویرسازی ورزشی در بسکتبالیست های جانباز

اهداف: مطالعه حاضر با هدف پیش بینی کارکردهای شناختی و انگیزشی تصویرسازی ورزشی بر اساس سن و توانایی تصویرسازی دیداری و حرکتی در بسکتبالیست های جانباز ایرانی انجام شد. مواد و روش ها: این تحقیق توصیفی- همبستگی در سال 1386، روی 40 بسکتبالیست جانباز شرکت کننده در مسابقات کشوری سال 1386 در شهرستان شیراز که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند، انجام شد. ابزار پژوهش، پرسش نامه های جمعیت شناختی، تصویرسازی حرکتی (vmiq)، تصویرسازی دیداری (vviq) و تصویرسازی ورزشی (siq) بودند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss16 صورت گرفت. ارتباط بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و معادله رگرسیون مرحله به مرحله ارزیابی شد. یافته ها: متغیر سن با کارکردهای تصویرسازی اختصاصی انگیزشی، عمومی انگیزشی- انگیختگی، عمومی انگیزشی- خبرگی و تصویرسازی ورزشی همبسته بود. بالاترین میانگین نمرات به تصویرسازی اختصاصی انگیزشی و کمترین میانگین به تصویرسازی عمومی شناختی تعلق داشت. توانایی تصویرسازی دیداری (با چشم باز) برای کارکرد تصویرسازی اختصاصی انگیزشی نیز نقش پیش بینی کننده داشت. نتیجه گیری: بین کارکردهای تصویرسازی ورزشی با متغیرهای سن و توانایی تصویرسازی دیداری با چشم باز، ارتباط وجود دارد. کارکردهای تصویرسازی ورزشی (اختصاصی انگیزشی، عمومی انگیزشی- خبرگی و عمومی انگیزشی- انگیختگی) بر اساس سن پیش بینی می شوند؛ بدین معنی که با افزایش سن استفاده از این کارکردها کاهش می یابد. همچنین با کاهش تصویرسازی با چشم باز، کارکرد اختصاصی انگیزشی نیز کاهش می یابد.